ავტორი: შორენა ლაღაძე
21 დეკემბერს, რიკოთის ჩქაროსნული მაგისტრალის უთავბოლო რეაბილიტაციაზე სტატია რომ გამოვაქვეყნეთ, ზესტაფონის სოფელ შორაპნიდან დაგვიკავშირდნენ. ადგილობრივმა გვითხრა, მაგ მაგისტრალმა კლდეზე დამტოვა, მთავარ გზაზე ვერც ფეხით გადავდივარ და ვერც მანქანით, რომ ვისარგებლოთ “საუკუნის პროექტით”, როგორც თვითონ ამბობენო.
პრობლემა გვეცნო, ასეთივე დღეში არიან ხარაგაულის სოფელ ხუნევში, მოსახლეობა ავტობანზე ვერ ადის და უახლოეს ქალაქამდე რომ მივიდეს, 10 კილომეტრით ზედმეტი უნდა გაიაროს. გადავწყვიტეთ შორაპნის ამბავიც დეტალურად გაგვერკვია, ჯერ შეტყობინების ავტორ სულხან მაღლაკელიძეს დავურეკეთ, შემდეგ კი სოფელში ავედით.
“რა ჯანდაბად მინდა ისეთი “საუკუნის პროექტი”, მე თუ არ ვისარგებლე? ადრე, სახლში ცენტრალური გზიდან შემოვდიოდი, ახალი გზა რომ გაჭრეს, ძალიან ჭირს ასვლა… მერე ვითომ გააკეთეს, ასფალტის ანაფრეზი დაყარეს, მაგრამ წვიმამ ჩარეცხა მთლიანად[ანაფრეზი: ასფალტის ზედა ფენა, ქვიშის მსგავსი, რომელიც მაგისტრალზე ასვლას გაამარტივებდა] ახლა ეს ანაფრეზიანი გზაც მიცოცავს და მიწაც, მაგრამ ყურადღებას აღარავინ მაქცევს. ვესაუბრე საგზაო დეპარტამენტსაც, ვეღარ გავდივარ სახლიდან-თქო ვუთხარი, თან აღმართია როგორი, იცი? წინ ვერ იხედები რომ მოდიხარ”, – გვითხრა მაღლაკელიძემ ტელეფონზე საუბრისას. როგორც გვიყვება, მერიაში ეუბნებიან, გზების დეპარტამენტმა თუ არ გადაწყვიტა “ზევით”, ჩვენ ვერაფერს ვიზამთო.
მარცხნივ, ბადეა გაბმული და პირდაპირ ავტობანზე ვერ ჩავლენ
შორაპანში ჩასვლამდე, დაახლოებით, წარმოგვედგინა, რა სიტუაცია დაგვხვდებოდა ავტობანისა და სოფლის დამაკავშირებელ მონაკვეთთან. თუმცა, ადგილზე მაინც გაკვირვებულები დავრჩით.
სულხან მაღლაკელიძის საცხოვრებელი სახლი სოფლის ბოლოშია. იქამდე ასასვლელ გზას რომ მივადექით, ვიფიქრეთ, ალბათ, მიმართულება შეგვეშალა და დასახლებულ პუნქტს გავცდით-თქო. რესპონდენტს გადავურეკეთ, მის მითითებებს მივყევით და ავიარეთ წვიმისგან ჩამორეცხილი მაღლობი, რომელიც ანაფრეზით და წვრილი კენჭებით იყო დაფარული.
ავედით გორაკზე, რომლის წვერზეც დგას სულხან მაღლაკელიძის ორსართულიანი სახლი. დაბლა რომ გადავიხედეთ, ალბათ, 15-20 მეტრში ჩანდა ჩქაროსნული მაგისტრალი, თუმცა სიახლოვის მიუხედავად, იქ ვერც ფეხით მოხვდები – ვერც მანქანით. გასასვლელი ლითონის ბადითაა შემოსაზღვრული.
“მაგისტრალიდან შემოსასვლელი ხომ შეიძლებოდა გაეკეთებინათ? ბორითში რესტორანს გაუკეთეს. გაჩერებაც არ არის, რომ გადავიდე და გავყვე რაღაცას, იძულებული ვარ ფეხით ჩავიდე [მაგისტრალზე]… ეს ბადე რომ არ იყო, ხანდახან გადავდიოდი, მივყვებოდი შროშის მიკროავტობუსს და ესეც გამირაგვეს. იმიტომ გააკეთეს, საქონელი გადმოდის გზაზეო, ახლა ვითხოვთ, ჭიშკარი მაინც გააკეთონ ამ ბადეზე, რომ გამოვყვე რაიმეს და რომ შემოვიდე”, – გვითხრა ხათუნა დოგრაშვილმა, სულხან მაღლაკელიძის მეუღლემ.
მათი ოჯახი შორაპანში ძირძველი მოსახლეა, ამიტომ განსაკუთრებით სწყინთ, რომ წინასწარ არ ჰკითხეს, რა სჭირდებოდათ. არადა, მაგისტრალის გამოყენება აუცილებლად სჭირდებათ. როგორც გვითხრეს, მათი ბავშვები ქალაქში ყოველდღე დადიან, ხან სკოლაში, ხან ფარიკაობაზე.
მაღლაკელიძეების ჩათვლით ჩიხშია მოქცეული შორაპნის ხუთი ოჯახი. შინ ვინც დაგვხვდა, ყველას ვესაუბრეთ. მეზობლად მცხოვრებმა ლელა ქათამაძემ გვითხრა: “ჩაგვიკეტეს [გზა] იქ. ყველა შეწუხებულია, ასჯერ გვაქვს დატოვებული განცხადება, გაგზავნილი [მერიაში]. ჩავიდოდით აგერ, შორაპანი [მიკროავტობუსი] მოვიდოდა , გავყვებოდით, მაგრამ გადაკეტეს და აღარსად გვაქვს ბილიკიც”.
ზესტაფონის შემოვლითი 9-კილომეტრიანი გზა 2024 წლის გაზაფხულზე გაიხსნა. ამ დროიდან სოფელ შორაპნის ერთი უბანი ჩიხშია მოქცეული და მაგისტრალზე გასასვლელი აღარ აქვს.
გამოსავალი არსებობს – ზესტაფონის მერიამ უნდა მოაწესრიგოს ალტერნატიული გზის მხოლოდ 300-მეტრიანი მონაკვეთი, რომელიც მაღლაკელიძის უბანს ჩქაროსნულ მაგისტრალთან აკავშირებს. ამაზე მერის წარმომადგენელ ვახტანგ სახვაძეს ასეთი პასუხი აქვს:
“არ ვიცი, რა გზაზე მელაპარაკებით… ისეთი ჩვენთან არ მოუწყვეტია, რომ იქ გზა არ მიდიოდეს. ავტობანი სადაც გადის, იქ ყველას აქვს ალტერნატიული გზა”.
ვესაუბრეთ თემურ წიწილაშვილს, ზესტაფონის მერიის ინფრასტრუქტურის სამსახურის ხელმძღვანელის მოვალეობის შემსრულებელს. მან სულხან მაღლაკელიძის სახელი და გვარი ჩაინიშნა და გვითხრა, გადავამოწმებ ეგ გზა ჩვენ გვეხება თუ არაო:
“რომ გითხრათ, ზეპირად ვერ გეტყვით. დეპარტამენტის არის რაღაც გზა და თუ მის გასხვისების ზოლში არ არის, უნდა ვნახო… ზეპირად არ ვიცი, მე მოვალეობას ვასრულებ, ორი თვეა რაც ვარ, ხოდა, სულხან მაღლაკელიძეს ჩავინიშნავ, ვნახავ და გადმოგირეკავთ, გაგარკვევთ. ჩვენ შეზღუდული ვართ იქ გზების კეთებაზე, ავტობანის გასწვრივ დეპარტამენტი აკეთებს, თუ ჩვენს [კომპეტენციაშია] გეტყვით, იგეგმება თუ არა”.
დაზიანებული ნაწილი, ფოტო: 25 დეკემბერი
თემურ წიწილაშვილმა ზუსტად ერთ საათში მართლაც გადმოგვირეკა და გვითხრა, სულხან მაღლაკელიძე ავტობანის გასხვისების ზოლშია, მანდ ჩინურ კომპანიას უნდა დაეგო გზა, მაგრამ მერი საქმის კურსშია და ასე თქვა, “ბოლო-ბოლო თუ არ გაუკეთეს, ჩვენ უნდა ვიღონოთ რამე, 100 მეტრი გზა არის გასაკეთებელიო”.
“…იმედი გვაქვს, რომ დეპარტამენტი და ჩინური კომპანია გაუკეთებს ამ გზას. თუ არადა, ადგილობრივი ბიუჯეტით უნდა გამოვნახოთ რაღაცა საშუალება, უგზოდ ვერ დავტოვებთ, ყველა ვარიანტში, ისეთი მონაკვეთია…”, – გვითხრა თემურ წიწილაშვილმა. მისი დაპირება დამაიმედებლად კი ჟღერს და ვნახოთ, მართლა მიხედავენ თუ არა ჩვენი სტატიის გმირებს.
საავტომობილო გზების დეპარტამენტსაც დავურეკეთ. გვითხრეს, ამ თემას ინფორმაციის მოძიება სჭირდება და თუ საჯარო ინფორმაციას მოგვწერთ, აუცილებლად გიპასუხებთო. სხვა გზა არ გვაქვს, მოგვიწევს, 10 დღე დაველოდოთ და სტატიას აუცილებლად განვაახლებთ, რომ გაცნობოთ, რას უპირებენ შორაპანში ჩიხში მოქცეულ ოჯახებს.
